Ma Jolie how do you, mon nom est Jean Guy Thibault Leroux


Quebec, een ontdekking van formaat, en als ze willen luisteren een potentiële inspriratiebron voor onze politici.
In Canada heerst rust en is het aangenaam vertoeven en dat komt door de logica waarmee dit land is opgebouwd, de principes van het gezond verstand volgend, zonder te vervallen in de hyprocisie van een Dedecker.
Hier zijn blijkbaar geen politici die tolereren dat gespuis onder het mom van godsdienstvrijheid en gelijkheid van kansen straffeloos zijn ding doet, terwijl ze zichzelf en hun verwaande ego, en wie waar op wie daarvoor kan stemmen veel belangrijker vinden. BHV : Begraaf Het Verstand.
En zijn er dan hier geen moslimbroeders ? Bah ja, bijvoorbeeld die taxichauffeur die belangeloos gids speelt voor de stad waar hij 17 jaar geleden neerstreek en mij eerst de halve planeet laat opnoemen voor hij me vertelt dat hij Algerijnse Fransman is of Franse Algerijn, hij weet het zelf niet meer.
Hier voeren ze een immigratiebeleid in harmonie met ieders persoonlijke droom : Liberté , Egalité, Fraternité.
Heren en vrouwen politici, ik zal het op uw voorhoofd tatoeëren, op dat van alle politici en -ca, scheefpoepers en nymfomanes en hun woordvoerders, de persmuskieten wiens enige kritiek ondertussen deze is op de cuisson van de hete truffels in de Cercle Albert Frère, waar ze op het einde van het 7 gangen menu eindelijk beloond worden met een primeur van een formaat, groot genoeg om 's anderendaags hun tong te kunnen laten belanden in het slipje van de redactieassistente, terwijl hun kameraden politici zich bezinnen over hoe ze de nieuwste vrouwelijke aanwinst van hun partij zo snel mogelijk de edele kunst van het waterpijpen kunnen aanleren.
Waar zijn de barricades gebleven ?
Ik ga het hun persoonlijk gaan zeggen, als ik thuis kom, dat ze niet goed bezig zijn, al wat zich politieker noemt.
Recht in hun gezicht, en ze moeten niet afkomen dat ik een rechtse rat ben, want dat ben ik niet..
Ik hou me niet langer in nu mijn hersenen terug in de juiste plooi aan het vallen zijn.
Ik denk dat ik mijn campagne start met licht verteerbare voorgerechtjes als Del Anno Quickie en Wollige Stef.
Dus heersers over decadente plenaire vergaderingen, raap ons beslastingsgeld samen en spoed u op studiereis hierheen. Voor één keer mag het, de waarheid wacht.
Les 1 : hoe voer ik een geslaagd immigratiebeleid ?
Heel simpel : Canada tolereert geen gespuis.
Politicus en politica van mijn dierbare ballen, als uw kruit eindelijk ver genoeg geschoten is, stort dan voor 1 keer uw zaad waar het hoort en hou u bezig met zaken die echt belangrijk zijn.

Denoppper vindt dat het hoog tijd is. is dit afgeproken ?

Krakau, het bed krakt tot de poes miauwt


's Avonds aankomen in een onbekende stad heeft iets opwindends. Pas 's morgens ontdek je waar je terecht gekomen bent.
In Krakau weet je het al heel vroeg. Om 6 uur word ik wakker door klokkengekletter van de kathedraal naast mijn hotel. Verkasten heeft geen enkele zin, op iedere hoek van de straat vind je hier een kerk, basiliek of kathedraal.
Dit is Polen, het laatste katholiek bolwerk in Europa.
's Morgens vroeg waag ik me flierefluitend op straat. Ik ben hier om te werken en dompel me tussen de pendelende bevolking.
In tegenstroom begeven pasters, paters en andere nonnen zich naar de volgende dienst van 7u30.
Ze zijn tot de tenen en tanden gewapend met kruisen, kettingen en kazuifels en zien eruit alsof ze de kostuumafdeling van een of ander religieus museum leeg geroofd hebben,
Ik denk dat ze bezig zijn met onze vorige, veel te jong ter ziele gegane paus, de Jean Paul langzaam maar zeker in de hemel te krijgen. De Karol was hier vroeger paster en dat merk je. Posters van de papa in zijn zondags kostuum doen de reclame affiches van Nina Ricci ernaast, naar wijwater ruiken.
Maar !!! Als ik in de late namiddag van mijne buro terugkom is het straatbeeld veranderd. Het klokkengekletter heeft plaats gemaakt voor tettengezwabber.Kortrokkige, langbenige Polinnen teisteren mijn netvlies. Bleke tetten, bloot tot net boven de tepel zijn hier het modewoord, en dat vindt denopper fijn.
Deze memmen compenseren het gemis aan zwarte trilpuddingprammen tijdelijk volledig. Ze zwermen uit over de vele kleine, middelgrote en zeer grote parken en pleinen hier alomtegenwoordig en zuigen mijn ogen weg van de prachtige monumenten die Krakau rijk is, echt waar, ge moet eens komen kijken.
Ik heb het gevoel in een videospelletje terecht te zijn gekomen. Er zoveel mogelijk raken wordt mijn doel tussen werkplek en hotel.
Maar in het weekend verandert het straatbeeld nog eens. Niet nog bloter helaas, maar het tegenovergestelde : de tetten verdwijnen in een T-shirt. De British Bastards are in town, lowcost overgevlogen vanuit fantastische steden als Birmingham en Manchester. Plaatselijke kostbaarheden worden opgeborgen en buiten de stad gesmokkeld. Misschien hadden ze beter Auschwitz, hier wat verder op, nog wat langer open gehouden.
Ik voel me gecharmeerd dat de lokale schonen voor mij niet op dezelfde vlucht geslagen zijn en besluit er ééntje, voor zoveel gastvrijheid, met mijn gespierd lijf te belonen. Of ze dit gebaar geäpprecieerd hebben, kom je te weten tijdens mijn wekelijkse consultaties.

Engeland revisited, 2 dagen is meer dan genoeg


Hier zit ik dan, te wachten op mijn bootje terug naar onze kant. Vertraging door Franse schippers die vinden dat het leven duur geworden is. Ze moesten eens weten hoe duur het is op het eiland dat ze zo dikwijks vanop hun bootje zien. Blijkbaar hebben ze geen behoefte er eens aan te leggen. Dubbele prijs voor halve kwaliteit, alles is hier stinkend duur, behalve scheten laten, en daar geven de Engelsen zich ook dan overvloedig aan over. Ik ben er enkele jaren niet meer geweest en het is er hier tijdens mijn afwezigheid in geen enkel opzicht op vooruit gegaan. Nog meer wijven met walgelijke lijven, erg. Wat nog erger is, ze schamen er zich niet eens voor. Je mag er zelfs geen opmerking over maken zoals : " Hey, vetkwabbe ! ". I am very proud of being myself, heet dat dan. De venten onder elkaar zijn nog platter dan de behaarde borsten in het kwadraat, gekoppeld aan de Verlinde index., en dan klappen ze nog niet eens over sex. Ik heb ook de indruk dat er nog meer kapot is dan toen ik hier voor de laatste keer weg vluchtte. Ze wachten blijkbaar om alles te repareren tot ik helemaal niet meer kom. Wie hier een zaak opstart met bordjes " Out of order ", " Sorry for any inconvenience " of " Beware of the slippery floor " , is binnen de korste keren binnen.
Maar ! Er zijn lichtpuntjes in de vorm van witte tandjes in donkere smoeltjes. Willen de Engelsen zichzelf redden van de totale degeneratie en de terugkeer tot de wereld van de ongewervelde dieren, dan moeten ze dringend mingelen met hun import producten. Die hun tieten staan nog piek.
Het is dit of genetische manipulatie op nooit geziene schaal. Ik zou weten wat kiezen. Ik wil het zelfs voor tonen hoe het moet. Ah, daar is mijn bootje. Ik laat nog een flinke scheet en ben hier weg. Salut en niets repareren, ik kom nog terug.
The Upperpuppefucker

Utrecht, krijg nou de kleere

Na 22 jaren in dit leven, keer ik terug naar waar ik voor de eerste keer als frisse jongeling op een beurs stond om Ollanderkes infrarood camera’s aan te smeren.Het Instrument in de jaarbeurs van Utrecht in Olland.
Het valt me op dat ze nog niet veranderd zijn, bij Dollanderkes en zeker niet in klotestad Utrecht.
Ollanders zijn in eigen land nog steeds zo formeel vriendelijk, dat het opvalt.
Als ze je een snoepje aanbieden zeggen ze niet : “ Moei wok een mentje ein ? “, maar : “ Kan ik je plezieren met een pepermuntje ? “, waarop ik in al mijn naïeviteit vraag : “ En waar moet ik dat dan steken om er plezier aan te beleven ? “.
Om maar te zeggen, Ollanders zijn rare mensen. Alleen de Surinaamse donkervellige meiden vallen best te pruimen. Letterlijk dan.Mijn maatje Piet had me een hotel geboekt in een “ Vogelparadijs “bij hem in de buurt.
Piet woont dicht bij Amsterdam. Ik dacht : de walletjes, joepie, daar eet ik zeker van alle twee.
Bleek het om dierenpark Avifauna in Alphen aan de Rijn te gaan. My twisted mind toch. Ik weet nu wel wat vroege vogels zijn.
En ’s morgens met de auto proberen van in Utrecht te geraken, processiewerk van Echternach. Echt klote man. Utrecht centrum is mooi, maar je geraakt er nooit. De rest is minder mooi :strakke lijnen en agressieve mensen. Meermaals heb ik niet mijn vinger, maar mijn hele onderarm getoond. Tot wanhoop van Piet.
Er is veel groen, daar in Utrecht, maar het brengt geen soelaas. Het water is er altijd dichtbij, waarschijnlijk om niet te ver te moeten lopen als je je wil versmoren.Utrecht, blijf er weg en kom naar Rhodos, waar ik nu zit en waar de zunne stekt en min mule plakt.
Wat ik hier doe ? Bosbranden bestrijden, echt waar, ik ben er pompier.
In het najaar zijn jullie allemaal uitgenodigd op onze jaarlijkse ouzo kaarting.

Denopperfetasjist

Toulouse nothing to loeze

Ik ben geen stadsmens, echt waar, maar als er één stad is waar ik wil wonen en als het echt moet ook werken, dan is het Toulouse.
Toulouse, la ville rose, en dat slaat alleen op de kleur van de huizen in het zuiderse maanlicht, daar wil ik na mijn carrière in de smalle steegjes verdwalen met mijn fris bruintje, pittig en apart.
Ze zijn hier zeker te vinden, ik heb ze gezien, maar had alweer geen tijd, al was het maar voor even, ze in mijn bed of tegen de muur te krijgen.
Wie een goeie leermeester snelveroveren kent, laat het me onmiddellijk weten.
Toulouse, gezapig ritme, gezellige pleintjes, originele bistrots. Hier wil ik niet meer weg. Ik stond er op een satelieten en GPS beurs en verloor zelfs hier het noorden van de bevallige starlets.
Als je er in de buurt bent, rij er niet voorbij, spring eens binnen, mijn ebbehouten schatje zal voor je koken.
Ook hier passeert een rivier, die ik niet gezien heb maar het was niet nodig. De heetgebakerde franse latina's zogen mijn ogen.

Vive les louses de tous.

Denopperinoverdrive

Opperborst verkent Berlijn



In de rubriek : " voor u opgesnoven “ : Berlijn

Berlijn, een echte aanradertje
Als je er met uw madam, of als de die blijft lastig doen, uw beste vriendin, eens een paar dagen op uit wil, kan ik Berlijn aanbevelen, zoals alleen de Fuhrer dat kon.
Berlijn heeft alles voor de perfecte citytrip op de wijze van den opperborst :
Dit is : ’s nuchtens 1x poepen voor het eten, ‘s avonds 3x poepen voor het eten, en als het even kan, ’s middags ergens op een openbare plaats, wanneer er heel even niemand kijkt. Niet gemakkelijk maar wel spannend.
Tussendoor lokale vloeistof proeven op sfeervolle terrasjes, eten in typische restaurantjes, wat wandelen, wat varen, wat foto’s nemen van de prachtige gebouwen waarvoor je gekomen bent, en snuiven maar : die sfeer, die geuren, die veuren.
Berlijn beantwoordt aan dit recept, al heb ik tijdens de verkenning amper gepoept. De plicht riep.
Berlijn heeft brede lanen, ze spreken er Duits, en er passeert een rivier : de Speer. Een naam die u direct goesting doet krijgen. Ik heb er langs gewandeld, ik kan het weten.
Voor de rest heb ik niet veel gezien, maar het schijnt wel de moeite te zijn. Culinair kan ik de Indiër tegenover mijn hotel aanbevelen, vriendelijke mensen en diarreevrij.
Tot zover Berlijn.
Binnen 2 weken verneem je meer over het zoete leven in Toulouse, hopelijk geen Lautrec maar wel geduw.

Den Opper hat gesprochen